معنی شکسته پناه در لغت نامه دهخدا

کسی که در پیش گیرد ملجاء و پناه با خللی را. (ناظم الاطباء). که شکستگی پناهگاه دارد، آنکه شکسته را پناه دهد و جبر خاطر او کند. (آنندراج). پناه و ملجاء ناتوانان:، سایۀ مهر تو شکسته پناه، ذیل عفو تو پرده پوش گناه.، میرخسرو (ازآنندراج)

معنی شکسته پناه در فرهنگ لغت هوشیار

آن که شکسته را پناه دهد

معنی شکسته پناه - جستجوی لغت در جدول جو

شکسته پناه

لغت نامه دهخدا

شکسته پناه

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

شکسته پا

(شِ کَ تَ / تِ)

شکسته پای. که پای او شکسته باشد. (ناظم الاطباء). که استخوان پای وی خرد شده یا شکاف و ترک برداشته باشد:
اندر چه اثیر اسیرند تا ابد
زآن جز شکسته پای گسسته رسن نیند.
خاقانی.
، ضعیف. ناتوان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا